Eten in India

We hebben al dagen geen enkele (blanke) toerist gezien. In Palani komen jaarlijks 7 miljoen Indiase toeristen om de bekende tempel te bezoeken. Dus daar waren wel de nodige Indiase toeristen. Men vindt het hier heel bijzonder om blanke mensen c.q. toeristen te ontmoeten.

Ook de gewoontes in restaurants zijn, om het maar licht uit te drukken, nogal anders. Ten eerste zien de meeste restaurants er anders uit. Zo kom je vaak in een felverlichte ruimte, met diverse soorten stoelen en tafels. Je zit nog niet of je hebt de menukaart al in je handen, als ze die tenminste hebben. Soms zie je de kaart in het groot ook aan de muur bevestigd, en als je iets besteld, blijkt dat ze dan bijna niets van de kaart hebben. Dus moet je het doen met wat ze wel hebben. Uiteraard moet je houden van het eten en dat doen wij. Allerlei soorten pannenkoekachtige dingen, rijstsoorten en curry's. Al vrij snel na bestelling ontvang je het eten. Het personeel wil dan graag zien hoe de blanke mensen eten. Dus hadden wij op een gegeven moment 4 man personeel om ons heen staan die toekeren hoe wij het eten naar binnen werkten. Vervolgens komt er een oud mannetje de borden en toebehoren ophalen, gekleed in een opgeknoopte jurk en afgetrapte sandalen en een karretje met 2 grote emmers met zich meezeulend. Uiteraard gaat het in sommige andere restaurants anders aan toe. Toch vinden wij de locale gewoontes geweldig, hoewel we er soms wel aan moeten wennen. Zo zitten mannen soms geheel omgedraaid op de brommer om naar Marianne te kijken en zij heeft al bewust een fietsbroek aan tot over knieën. Een keer liep een man tegen Henk op, omdat hij Marianne nakeek.

De mensen in India zijn belangstellend en heel aardig. Veel mensen willen met je op de foto, zeker als ze even met je hebben gesproken. Dat hebben we de afgelopen 2 dagen gemerkt. Twee fietsdagen van resp. 60 en 80 km. Vrij vlak. We kwamen gisteren in Dindigul aan. Daar was een religieus feest aan de gang met optochten, gratis eten werd uitgereikt, waar gretig gebruik van werd gemaakt. Daardoor was het een hele toer om ons hotel te bereiken. We hebben besloten om onze planning wat aan te passen en niet naar de grote districtshoofdstad Madurai te gaan. Deze stad staat vooral bekend om de enorme drukbezochte tempel, maar we hebben geen zin om in een extreem drukke stad te zijn. Bovendien hebben we de tempel in Palani al gezien. Daardoor hebben we ook meer tijd om elders te fietsen.

Ook onderweg hebben we ondervonden hoe druk de steden zijn. Vooral de claxonerende auto's, bussen brommers is opvallend, wel irritant, maar uiteindelijk went ook dat. De drukte geldt ook weer voor Theni, waar we nu een heel aardig hotel hebben gevonden.

Een paar opvallende dingen onderweg: een touw slagerij, alles met de hand, mooi om te zien. Een steen"fabriek", heel veel arbeiders vooral vrouwen, die steeds met zo'n 10 stenen op hun hoofd, naar de bouwplaats lopen.

Morgen de 5e achtereenvolgende fietsdag. Veel klimwerk, maar wel een mooie route. Daar in Thekkady blijven we een paar dagen om o.a. een excursie naar een wildpark te maken.