We hebben niets te klagen

Wat hebben we het goed! Fiets je door zuid India, wordt gewoon aan het einde van de maand je AOW en pensioen gestort, zodat je financieel niets te klagen hebt. Hoe mooi is Nederland! Daarom hebben we moeite met mensen die alsmaar klagen over de regering en het (sociale) systeem in Nederland. Kijk eens over de grens, denken we dan. We zien dit nu om ons heen: oude vrouwtjes en mannen die nog druk in de weer zijn om een paar centen te verdienen om in hun levensonderhoud te voorzien, zeker als ze niet verzorgd kunnen worden door hun kinderen. Wij zijn in ieder geval blij en dankbaar dat we hier van al het mooie dat zuid India te bieden heeft kunnen genieten en ook dankbaar en blij dat we fysiek in staat zijn om dit te doen.

Afgelopen 2 dagen hebben we lange fietstochten gemaakt, van resp. 92 en 85 km. Dat was niet geheel de bedoeling, want we dachten 2 tochten te maken van rond de 60 km. We hebben dan ook een haat-liefde verhouding met de apps Komoot en Mapsme. Deze apps voeren je langs kleine en prachtige wegen, maar soms ondervinden we dat een boot toch niet meer vaart of een weggetje niet meer bestaat en dan moet je de route fors aanpassen. We hebben overgens wel de instelling dat niet de bestemming het doel moet zijn, maar de fietsreis op zich. De hoofdwegen zijn wel druk, vooral de bussen moet je in de gaten houden. Op 2-baanswegen wordt, in onze opgenomen op onmogelijke wijzen ingehaald. Daar waar we stoppen en wat kopen wordt bijna altijd van ons als gasten foto's gemaakt.

We zijn nu in Kollam, waar we een mooie kamer hebben met zicht op de backwaters. Morgen een korte route naar Varkala, waar we hopelijk van 2 stranddagen kunnen genieten om vervolgens weer naar het noorden te gaan riching Kumerakom, de plaats waarvandaan we vertrekken naar de trouwlocatie. De kinderen en kleinkinderen zitten inmiddels in het vliegtuig richting India.

We genieten nog steeds van India, de plezierige bevolking, het goede eten en natuurlijk van elkaar[e-1f600]