Het fietsen is gedaan

Het fietsen is gedaan! Vandaag de 17e etappe gereden, een fietstocht van 70 km. weer terug naar de stad, waar we ook begonnen zijn, Entebbe. We hebben de afgelopen weken genoten van een fietsroute van een dikke 1000 km, waarbij regelmatig flink gewerkt moest worden om een traject af te leggen. Maar we hebben heel veel ervaren en gezien van de cultuur van dit Afrikaanse land. We zijn ontelbare keren enthousiast toegeroepen door de vele kinderen: Mzungu.

Vandaag een afwisselende route, die begon met een slecht wegdek met hobbels, gaten en steenslag, later overgaand in heel redelijk gravel en zelfs een stuk asfalt, en later weer een wegdek tot de boot met wisselend gravel.

Onderweg ondervonden we ook nog een keer een uidaging om met droge voeten over een grote plas te komen. Dat is ons redelijk gelukt, maar een vrachtwagen was daar vast komen te zitten en kon er slechts uitkomen toen een andere vrachtwagen het gevaarte eruit trok. Ook een volgeladen motor viel om in de plas met de bestuurder erbij. Mooi is dan wel weer dat omstanders direct te hulp schieten, ook al blijven ze er zelf niet droog bij. Om over een zijarm van het Victoriameer te komen was ook wel weer leuk. Er ontstond bijna een gevecht onder de booteigenaren wie de blanken met hun fietsen mochtg overvaren. Dus moet je daarbij zelf het heft in handen nemen en duidelijke afspraken maken.

Nu bivakkeren we een paar dagen in het fraaie Entebbe Palm Hotel, met mooie kamers, een zwembadje, een mooi terras en restaurant bij het zwembad. Hier vermaken we ons wel.

Het personeel was gecharmeerd van onze vieze fietsen. Om wat bij te verdienen wilden ze onze fietsen wel schoonmaken. Dat hebben we laten doen. Ze zijn weer als nieuw!