Fietsen in het binnenland

Na 3 dagen weer internet!

De afgelopen dagen hebben we genoten van onze fietsetappes in het binnenland van Oeganda. Eergisteren hebben we vooral gefietst over asfaltwegen door een arm gebied. De corona- en ebolauitbraak hebben het gebied geen goed gedaan. Veel armoede dus en teveel drankmisbruik. Onderweg kwamen we de bekende Nederlandse wereldfietser Frank van Rijn tegen, een professionele fietser, die leeft van zijn fietsboeken en lezingen over zijn fietsreizen. Bijzonder. Onderweg waren weer veel kerkdiensten te horen. Ook werd er gedanst. Als je dan meedoet, wordt erom gelachen en het wordt gewaardeerd.

Gisteren, na een stuk asfalt, vooral over onverhard rood gravel gereden van een matige kwaliteit met soms zeer steile beklimmingen. Soms niet te fietsen, dus af en toe lopen en fiets naar boven duwen. We kwamen weer door kleine dorpjes en langs kleine hutjes, die bevolkt worden door vader en moeder met zeer veel kinderen. Gelukkig is het de laatste week prachtig warm weer. We moeten er niet aan denken om dit traject in de regen te moeten fietsen. Als we wat eten of drinken loopt het hele dorp uit om ons gade te slaan, zowel kinderen als volwassenen.

Vandaag de hele rit over prima rood gravel gereden. De beklimmingen waren goed te doen. Ook nu weer door de binnenlanden, waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. Waar de mechanisatie in Nederland hoogtij viert, wordt hier alles nog met de hand gedaan. Elke maishalm wordt afzonderlijk met een groot mes afgesneden. Het land wordt zowel door mannen als vrouwen en soms door kinderen met een schep bewerkt. Zo hebben wel veel mensen betaald werk, maar, gezien de leefomstandigheden zal het loon zeer karig zijn.

De afgelopen dagen gelogeerd in redelijk uitziende hotels met prachtige en goed verzorgde tuinen. De binnenkant laat soms wat te wensen over. Zo hadden we vanmorgen niet de beschikking over water. Maar ja, dit is Afrika....